STIJLLOOSHEID wordt hier bewust gebruikt om een concept aan te duiden dat eigenlijk veel krachtiger is dan het woord doet vermoeden
SOME ONE
dmvA treedt graag op als scenarioschrijvers. Wij transformeren plannen tot scenario’s, ruimtes tot sequenties en gebouwen tot verhalenvertellers. Het werk van dmvA kan omschreven worden als expressief en nauwgezet, waarbij maximalisme wordt bereikt door minimalisme. Het wordt gedreven door een diep engagement met materialiteit en verfijnde detaillering.
Wij claimen geen vaste stijl en door dat niet te doen, claimen we ze allemaal. Elke keer zoeken we naar een uniek antwoord, geworteld in de noden van de opdrachtgever en het karakter van de plek.
In de kern van onze benadering ligt een sterke focus op de gebruiker. Wij geloven dat betekenisvolle architectuur ontstaat door dialoog, niet alleen met de context, maar ook met de mensen die de ruimte zullen bewonen en ervaren. Door een participatief ontwerpproces te omarmen, betrekken we actief verschillende gebruikers in het project. Dit stelt ons in staat om plekken te ontwerpen die inclusief, responsief en werkelijk bewoond zijn.
De projecten drukken niet alleen emoties uit, maar roepen ze ook op
BETROKKENHEID wordt het motief om architectuur te creëren
SOME WHERE
Ons werk ontplooit zich in de spanning tussen chaos en helderheid, tussen de stad en het individu. Elk project is een podium of een kader voor het theater van het leven, waar gebruikers acteurs worden en architectuur het script vormt. Of we nu tussenkomen met een subtiele, acupuncturale geste of een volledige stedelijke massa vormgeven, wij zien conflict niet als iets om te vermijden, maar als een bron van nieuwe ideeën.
minimaal MAXIMALISME
MAXIMAAL minimalisme
SOME HOW
Ons werk beweegt zich vaak binnen het paradox van maximaal minimalisme. Een zorgvuldige evenwichtsoefening waarbij architectuur wordt teruggebracht tot haar essentie, maar verrijkt door subtiele details die uitnodigen tot comfort, spel en nieuwsgierigheid. Door het wegnemen van het niet-essentiële beginnen ruimte en materiaal hun puurste karakter te onthullen, terwijl accenten momenten van spanning creëren die de ervaring levendig houden.
Deze zoektocht naar helderheid is nooit een rechte lijn. Ontwerpen ontvouwt zich als een reis van destillatie, waarbij bestaande dynamieken worden gelezen, getest en getransformeerd. Elke stap in het proces draagt evenveel betekenis als het eindresultaat, want juist in het verschuiven, experimenteren en bevragen ontstaan nieuwe inzichten. Architectuur wordt niet enkel een bestemming, maar ook een reis van de ontdekkingen die haar hebben gevormd.
En binnen dit proces breidt materialiteit zich uit voorbij haar letterlijke grenzen. Ruimte wordt niet langer alleen gedefinieerd door vorm, maar door de atmosferen die ze creëert, het spel van licht en geluid, de texturen die aanraking uitnodigen, de kleuren die in herinnering blijven hangen, zelfs de beweging van lichamen door de ruimte. Architectuur wordt zo een medium van de zintuigen, een geleefd narratief dat nog lang resoneert nadat het voor het eerst is ervaren.
Architectuur hoeft niet per se mooi te zijn
Tastbare ervaringen en intrigerende ideeën over materialiteit vormen de motor van hoe architectuur wordt ervaren
SOME IMPACT
Het creatieve proces volgt geen manifest. Het ontvouwt zich via experiment, door onderzoek naar vorm, materiaal en duurzaamheid. Als architecten dragen wij een verantwoordelijkheid; niet enkel om te vormen wat komt, maar ook om in dialoog te blijven met wat voorafging. We zien bestaande structuren en sporen niet als obstakels, maar als kansen om verhalen te herinterpreteren en voort te zetten die nooit zijn afgemaakt. Architectuur moet antwoorden bieden aan haar tijd, maar ook verankerd blijven in herinnering en materiaal.
Tijdloze architectuur bestaat NIET, daarom mag de architect zich niet gevangen laten houden in de dodelijke omhelzing van een ontwerp
Door zorgvuldige verkenning van lowtech-oplossingen, lokale ambachtelijkheid en materialen, streven we ernaar gebouwen te maken die tegelijk vooruitstrevend en in dialoog gaan met hun omgeving. Duurzaamheid is voor ons geen stijlkeuze, maar een ethiek. Steeds vaker ligt onze focus op de ontastbare waarden van ruimte, atmosferen, emoties en connecties die niet kunnen worden getekend, maar wel gevoeld. We ontwerpen niet alleen voor de opdrachtgever, maar ook voor de ‘schaduwklant’: de voorbijganger, de buur, de bezoeker, en ieder individu dat de door ons gecreëerde plekken ervaart.
