Site Apostolinnen

Opdrachtgever: Fase 1: Visbende / Fase 2: AB nv / B-apart
Locatie: Mechelen
Realisatie: 2014 – 2018
Ontwerpteam: Tom Verschueren, David Driesen, Valerie Lonnoy Veerle Delaunay, Gert-Jan Schulte
Fotografie: Bart Gosselin
Schaal: Fase 1: 350 m² / Fase 2: 1050 m²
pdf
Publicaties


Site Apostolinnen was oorspronkelijk een kloostersite die in de 20ste eeuw helemaal was volgebouwd. Het is aan de hand van dmvA een projectcombinatie geworden van nieuwbouw, renovatie en restauratie te Mechelen. Het project omvat een kruisbestuiving tussen oud en nieuw, waarbij dmvA met respect is omgegaan met de historische bouwstructuur.

Volgens historisch onderzoek zijn er in de Middeleeuwen veel straatjes verdwenen, waaronder het Moriaenstraatje en het Hellestraatje. dmvA besloot deze straatjes terug op de site te brengen door het binnengebied uit te zuiveren en zo de historische hoofdvolumes ruimte te geven.

Op de site bevind zich: Het Somerhuys (17de eeuw), gerestaureerd en dient als privéwoning; een arbeiderswoning (20ste eeuw), gastverblijf in de privétuin van het Somerhuys; het Pakhuis (18de eeuw), basisonderdeel van het klooster van de Apostolinnen, bestaat nu uit 8 studentenstudio’s; een gerestaureerd erkerhuis (18de eeuw), twee 19de eeuws gebouwen met op de gelijkvloers winkelruimtes en boven 4 woonentiteiten; en tenslotte een nieuwbouw met 2 triplexwoningen. De nieuwbouw dient als katalysator voor de gehele site: het is een bakstenen monoliet met buitentrappen die, in samenwerking met de stegen en patio’s, voor nieuwe circulatie zorgen.

Naast het heropleven en respecteren van de geschiedenis, was ‘leefbaarheid in de stad’ een essentieel uitgangspunt bij de ontwikkeling van het project. Door de site om te bouwen tot een geheel van woonentiteiten rond een semi-publieke ruimte, verbonden door de binnenstraatjes, hebben we getracht een dorp-in-de-stad-gevoel te creëren. Hierbij werd de korrel van het stedelijk weefsel verdergezet en het ritme van de stad behouden.

Op de site bevind zich: Het Somerhuys (17de eeuw), gerestaureerd en dient als privéwoning; een arbeiderswoning (20ste eeuw), gastverblijf in de privétuin van het Somerhuys; het Pakhuis (18de eeuw), basisonderdeel van het klooster van de Apostolinnen, bestaat nu uit 8 studentenstudio’s; een gerestaureerd erkerhuis (18de eeuw), twee 19de eeuws gebouwen met op de gelijkvloers winkelruimtes en boven 4 woonentiteiten; en tenslotte een nieuwbouw met 2 triplexwoningen. De nieuwbouw dient als katalysator voor de gehele site: het is een bakstenen monoliet met buitentrappen die, in samenwerking met de stegen en patio’s, voor nieuwe circulatie zorgen.

Naast het heropleven en respecteren van de geschiedenis, was ‘leefbaarheid in de stad’ een essentieel uitgangspunt bij de ontwikkeling van het project. Door de site om te bouwen tot een geheel van woonentiteiten rond een semi-publieke ruimte, verbonden door de binnenstraatjes, hebben we getracht een dorp-in-de-stad-gevoel te creëren. Hierbij werd de korrel van het stedelijk weefsel verdergezet en het ritme van de stad behouden.