One Room Hotel

Opdrachtgever: W-V
Locatie: Antwerpen
Realisatie: 2014 – 2015
Ontwerpteam: David Driesen, Tom Verschueren, Jolien Debaets
Ingenieur Technieken: ASB
Fotografie: Bart Gosselin
Schaal: 103 m²
pdf
Publicaties


Door de financiële crisis van enkele jaren geleden en door de zeer lage rente op spaargeld is de tendens ontstaan dat meer en meer particulieren investeren in vastgoed. Binnen deze context ging onze opdrachtgever enkele jaren geleden op zoek naar een geschikt pand als opbrengsteigendom.

Tijdens zijn zoektocht viel zijn oog op een wit bepleisterd 17de eeuws hoekhuisje in de historische binnenstad van Antwerpen. Het pand was weliswaar veel kleiner dan hij in gedachten had, doch het unieke karakter van het ‘mini huisje’ en de ligging nabij de Stadswaag langsheen de cultuur-as tussen de Grote Markt en het MAS, deed hem besluiten om het pand aan te kopen. Na weken van brainstorming ontstond de idee om het pand om te vormen tot het kleinste hotel van Antwerpen, een one-room-hotel.

‘Promenade architecturale’
In tegenstelling wat de buitenzijde doet vermoeden, heeft de woning een L vormig grondplan.  Achter de historische hoekwoning met zadeldak is er een ingesloten aanbouw waarin alle natte en dienstfuncties worden ingeplant. Het historische deel wordt voorbehouden voor circulatie en verblijfsfuncties.

Het architecturale concept is gebaseerd op een ‘promenade architecturale’, een unieke interieurbeleving van een 17de eeuwse woning. De open trappen slingeren op een speelse en doordachte manier tussen de moerbalken van het historisch pand om vervolgens uit te monden in een open witte dakpatio, waar een ‘oneindige trap’ leidt naar het zwevende ‘viewpoint’ dat uitkijkt over de stad. Door het plaatselijk wegnemen van houten vloeren en de vervanging door glazen vloertegels ontstaan er diagonale zichtlijnen die het ‘einraüm-effect’ en de ruimtelijke continuïteit vergroten.  Het one-room-hotel als één grote open ruimte, een hotel zonder deuren.

Historisch vs nieuw, wit vs hout
Baserend op een ontwerpattitude van eerlijkheid en reversibiliteit worden alle bestaande historische bouwdelen zoals moer- en kinderbalken, plankenvloeren en natuursteenconsoles witgeschilderd. Nieuwe later toegevoegde houten elementen zoals de monumentale inkomdeur, trappen, vloerafwerkingen en het terras worden uitgevoerd in hout (afzelia en eiken) en zijn dus duidelijk herkenbaar. Het verschil in kleur en materialiteit versterkt de synergie tussen oud en nieuw en schept een serene, warme en tijdloze sfeer. 

‘Promenade architecturale’
In tegenstelling wat de buitenzijde doet vermoeden, heeft de woning een L vormig grondplan.  Achter de historische hoekwoning met zadeldak is er een ingesloten aanbouw waarin alle natte en dienstfuncties worden ingeplant. Het historische deel wordt voorbehouden voor circulatie en verblijfsfuncties.

Het architecturale concept is gebaseerd op een ‘promenade architecturale’, een unieke interieurbeleving van een 17de eeuwse woning. De open trappen slingeren op een speelse en doordachte manier tussen de moerbalken van het historisch pand om vervolgens uit te monden in een open witte dakpatio, waar een ‘oneindige trap’ leidt naar het zwevende ‘viewpoint’ dat uitkijkt over de stad. Door het plaatselijk wegnemen van houten vloeren en de vervanging door glazen vloertegels ontstaan er diagonale zichtlijnen die het ‘einraüm-effect’ en de ruimtelijke continuïteit vergroten.  Het one-room-hotel als één grote open ruimte, een hotel zonder deuren.

Historisch vs nieuw, wit vs hout
Baserend op een ontwerpattitude van eerlijkheid en reversibiliteit worden alle bestaande historische bouwdelen zoals moer- en kinderbalken, plankenvloeren en natuursteenconsoles witgeschilderd. Nieuwe later toegevoegde houten elementen zoals de monumentale inkomdeur, trappen, vloerafwerkingen en het terras worden uitgevoerd in hout (afzelia en eiken) en zijn dus duidelijk herkenbaar. Het verschil in kleur en materialiteit versterkt de synergie tussen oud en nieuw en schept een serene, warme en tijdloze sfeer.