House H

Opdrachtgever: JH
Locatie: Houthulst
Realisatie: 2015 – 2017
Ontwerpteam: David Driesen, Tom Verschueren, Nandi Degrave
Ingenieur Technieken: ASB
Fotografie: Sergio Pirrone
Schaal: 110 m²
Publicaties


House H is gelegen in Houthulst, West-Vlaanderen. De bouwheer, Joris Hindryckx was van 2003 tot 2006 burgemeester van dit dorp en dat creëert een band. In het verleden realiseerde hij met dmvA al enkele projecten voor de Hogeschool Vives waarvan hij directeur is.

Wanneer hij wegens een beperkt budget een modelwoning wilde kopen, vroeg hij aan dmvA de opinie over 2 woningen. Aangezien dmvA de modelwoningen niet vond passen in de omgeving, werd er een vrijblijvende schets gemaakt van een woning waarbij alle woonfuncties zich op de gelijkvloers bevinden. Op die manier was er geen inkijk van de omliggende appartementsgebouwen. De bouwheer was overtuigd van de schets en besloot met dmvA in zee te gaan voor de creatie van zijn woning.

Het perceel had enkele ongunstige factoren waarmee dmvA rekening mee moest houden in het ontwerp. Zo had de grond niet de beste oriëntatie en bevonden er zich rondom het perceel hoge appartementsgebouwen. Bovendien was er een beperkt budget en moest het project een lage ecologische voetafdruk hebben. dmvA volgde het concept van een negen-vierkantenrooster met een patio en lichtkoepels die voor voldoende licht binnenshuis zorgen. Het middelste segment werd een patio, waarnaast een overdekt terras werd voorzien met een schuifpoort die je volledig of gedeeltelijk kan sluiten. Het resulteerde in een woning waar voldoende licht & lucht circuleert en er contact is met de tuin. Op het perceel stonden 3 oude hoogstammige bomen, een erfenis van het vroegere nabijgelegen Xaverianenklooster: een beuk vooraan, een eik achteraan en een notelaar in het midden. dmvA wilde alle bomen behouden om zo een buffer te creëeren in functie van privacy en om het parkgevoel van vroeger terug te brengen. De notelaar kon echter bouwtechnisch niet behouden worden, maar werd vervangen door een jonge steeneik.

Langs elke zijde van de woning hangen er grote schuifpoorten, geïnspireerd op landelijke schuurpoorten, die de ramen kunnen bedekken voor privacy. De poorten bestaan uit verticale spijlen die soms op een hoek van 45° of 90° staan, afhankelijk van de gevel. Naast het schenken van privacy dienen ze ook als zonnewering. De ramen zijn omkaderd met dagkanten die even breed zijn als de dikte van muur, waardoor een maximaal gevoel van ruimte wordt gecreëerd. Door de combinatie van de blokkaders en de patio die zorgt voor diagonale doorzichten, lijkt de woning groter dan ze effectief is.

Het dak met een zichtbare houten balkenstructuur geeft de woning een warme sfeer met een tintje landelijkheid, naar de wens van de bouwheer. Waar het dak naar omhoog gaat, bevindt er zich ter hoogte van de zitruimte een koepel die zorgt voor zenitaal licht in de ruimte. Ook de badkamer is voorzien van een lichtkoepel, aangezien dit de enigste ruimte is die niet bij de patio aansluit.

Het perceel had enkele ongunstige factoren waarmee dmvA rekening mee moest houden in het ontwerp. Zo had de grond niet de beste oriëntatie en bevonden er zich rondom het perceel hoge appartementsgebouwen. Bovendien was er een beperkt budget en moest het project een lage ecologische voetafdruk hebben. dmvA volgde het concept van een negen-vierkantenrooster met een patio en lichtkoepels die voor voldoende licht binnenshuis zorgen. Het middelste segment werd een patio, waarnaast een overdekt terras werd voorzien met een schuifpoort die je volledig of gedeeltelijk kan sluiten. Het resulteerde in een woning waar voldoende licht & lucht circuleert en er contact is met de tuin. Op het perceel stonden 3 oude hoogstammige bomen, een erfenis van het vroegere nabijgelegen Xaverianenklooster: een beuk vooraan, een eik achteraan en een notelaar in het midden. dmvA wilde alle bomen behouden om zo een buffer te creëeren in functie van privacy en om het parkgevoel van vroeger terug te brengen. De notelaar kon echter bouwtechnisch niet behouden worden, maar werd vervangen door een jonge steeneik.

Langs elke zijde van de woning hangen er grote schuifpoorten, geïnspireerd op landelijke schuurpoorten, die de ramen kunnen bedekken voor privacy. De poorten bestaan uit verticale spijlen die soms op een hoek van 45° of 90° staan, afhankelijk van de gevel. Naast het schenken van privacy dienen ze ook als zonnewering. De ramen zijn omkaderd met dagkanten die even breed zijn als de dikte van muur, waardoor een maximaal gevoel van ruimte wordt gecreëerd. Door de combinatie van de blokkaders en de patio die zorgt voor diagonale doorzichten, lijkt de woning groter dan ze effectief is.

Het dak met een zichtbare houten balkenstructuur geeft de woning een warme sfeer met een tintje landelijkheid, naar de wens van de bouwheer. Waar het dak naar omhoog gaat, bevindt er zich ter hoogte van de zitruimte een koepel die zorgt voor zenitaal licht in de ruimte. Ook de badkamer is voorzien van een lichtkoepel, aangezien dit de enigste ruimte is die niet bij de patio aansluit.