Coloma church

Opdrachtgever: Stad Mechelen
Locatie: Mechelen
Ontwerpteam: David Driesen, Tom Verschueren
Credits 3D image: dmvA


Het ontwerp voor de kerk is gebaseerd op de abstractie van een aantal typische elementen uit de kerkbouw. Zo is de grondvorm een verwijzing naar de oudste kerken. De opeenvolging van ruimtes met elk hun eigen betekenis is hier geabstraheerd en versterkt. Er zijn drie duidelijke volumes te onderscheiden: De toren, het schip en een glazen kubus die de brug vormt tussen de twee. Een waterpartij rondom rond de toren en het schip versterkt deze link en er ontstaat een duidelijke eenheid naar het plein toe. De natuurlijke buffer dient enerzijds letterlijk als een waterbuffer en anderzijds als een afbakening tot de betreding van het sacrale, een ruimte van rust, geborgenheid…

Het schip is opgebouwd uit een zuiver zelfdragende structuur, namelijk een driedimensionaal stalen frame in de vorm van een ruitvormig rasterpatroon dat verwijst naar de ribgewelven van bestaande kerkgehelen. Deze structuur is aan de buitenzijde bedekt met zonwerende dubbele beglazing op basis van gecraqueleerd glas, gefilterd met wit doorschijnende folies. Er wordt een mystieke, sacrale sfeer gecreëerd die verwijst naar de doorschijnende albasten marmerstructuren toegepast in zuiderse kerken. Er ontstaat als het ware een glaskristal, een hedendaagse versie van het traditionele glas-in-lood raam.

In de toren wordt er een dubbel ontsloten trap aangebracht die zich wentelt rond een glazen volume. In dit glazen volume worden functies als sacristie, catechese- en vergaderruimten in ondergebracht. Op het gelijkvloerse niveau van de toren wordt de weekkapel ingeplant.

Het schip is opgebouwd uit een zuiver zelfdragende structuur, namelijk een driedimensionaal stalen frame in de vorm van een ruitvormig rasterpatroon dat verwijst naar de ribgewelven van bestaande kerkgehelen. Deze structuur is aan de buitenzijde bedekt met zonwerende dubbele beglazing op basis van gecraqueleerd glas, gefilterd met wit doorschijnende folies. Er wordt een mystieke, sacrale sfeer gecreëerd die verwijst naar de doorschijnende albasten marmerstructuren toegepast in zuiderse kerken. Er ontstaat als het ware een glaskristal, een hedendaagse versie van het traditionele glas-in-lood raam.

In de toren wordt er een dubbel ontsloten trap aangebracht die zich wentelt rond een glazen volume. In dit glazen volume worden functies als sacristie, catechese- en vergaderruimten in ondergebracht. Op het gelijkvloerse niveau van de toren wordt de weekkapel ingeplant.