Huis van Lorreinen

Opdrachtgever: Stad Mechelen
Locatie: Mechelen
Realisatie: 2011 – 2018
Ontwerpteam: David Driesen, Tom Verschueren, Gert-Jan Schulte, Emilie Dorekens
Ingenieur Stabiliteit: Util struktuurstudies
Fotografie: Sergio Pirrone
Schaal: 689 m²
pdf
Publicaties


Huis van Lorreinen was een paar jaar geleden een bouwvallige plek, een doorn in het oog op de Grote Markt in Mechelen. dmvA kreeg de vraag om deze hoek te transformeren en zo het markt- en straatbeeld op te frissen. Er werd bij dit project belang gehecht aan de stedenbouwkundige integratie met respect voor de historiek van het gebouw, waarbij kwalitatief wonen het uitgangspunt was.

Het concept van Huis van Lorreinen is gebaseerd op de stedelijke morfologie van de Grote markt. In plaats van één grote monoliet te bouwen, werden de opeenvolging en de vorm van de oorspronkelijke gevels behouden, om zo het ritme van de straat niet te verstoren. Door het behouden ritme zijn de woningen verticaal en smal. dmvA besloot om de binnenruimtes niet zelf in te richten, maar de bewoners de flexibiliteit te geven om hun woning zelf in te vullen naargelang hun behoeften.

Het pand op de hoek was ooit witgepleisterd en stad Mechelen vroeg aan dmvA om dat terug te brengen. De andere panden werden bijgevolg ook wit, maar kregen elk een andere materialiteit. De eerste gevel bestaat uit aluminium lamellen, de tweede uit prefab zichtbeton met een kruisjes-patroon. Het zijn luchtige en open gevels door hun structuur, maar zorgen wel voor genoeg privacy. De derde bestaat uit glas, waarbij de onderste verdieping voor commerciële doeleinden kan gebruikt worden. De vierde gevel werd gerestaureerd en witgepleisterd.

Binnenstraat structureert en animeert
Het hoekpand had door zijn ligging geen goede lichtdoorstroom. Als oplossing hiervoor werd een binnenstraat gecreëerd tussen de woningen, waardoor het licht beter circuleert en ook de hoekwoning bereikt. Op het einde van de binnenstraat bevindt zich een mur végétal, een verticale stedelijke tuin.

De private terrassen, opgebouwd uit vloertegels in strekmetal, werden zwevend boven de binnenstraat geplaatst. De Sint-Romboutstoren is door zijn dichte ligging een mooi decor voor de bewoners vanop hun terras. Alle woningen worden ontsloten via de semipublieke buitenruimte. Hierbij wordt het sociale aspect van kwalitatief wonen aangemoedigd: de binnenstraat functioneert namelijk ook als ontmoetingsplek voor de bewoners.

Het pand op de hoek was ooit witgepleisterd en stad Mechelen vroeg aan dmvA om dat terug te brengen. De andere panden werden bijgevolg ook wit, maar kregen elk een andere materialiteit. De eerste gevel bestaat uit aluminium lamellen, de tweede uit prefab zichtbeton met een kruisjes-patroon. Het zijn luchtige en open gevels door hun structuur, maar zorgen wel voor genoeg privacy. De derde bestaat uit glas, waarbij de onderste verdieping voor commerciële doeleinden kan gebruikt worden. De vierde gevel werd gerestaureerd en witgepleisterd.

Binnenstraat structureert en animeert
Het hoekpand had door zijn ligging geen goede lichtdoorstroom. Als oplossing hiervoor werd een binnenstraat gecreëerd tussen de woningen, waardoor het licht beter circuleert en ook de hoekwoning bereikt. Op het einde van de binnenstraat bevindt zich een mur végétal, een verticale stedelijke tuin.

De private terrassen, opgebouwd uit vloertegels in strekmetal, werden zwevend boven de binnenstraat geplaatst. De Sint-Romboutstoren is door zijn dichte ligging een mooi decor voor de bewoners vanop hun terras. Alle woningen worden ontsloten via de semipublieke buitenruimte. Hierbij wordt het sociale aspect van kwalitatief wonen aangemoedigd: de binnenstraat functioneert namelijk ook als ontmoetingsplek voor de bewoners.