House DBVC
Opdrachtgever:
DB–VC
Locatie:
Vilvoorde
Realisatie:
2016 – 2018
Ontwerpteam:
David Driesen, Tom Verschueren, Lisa Estiévenart
Ingenieur Stabiliteit:
ASB
Fotografie:
Bart Gosselin
Publicaties
De woning is gelegen in het centrum van Vilvoorde en bestaat uit een 19de-eeuwse herenwoning, een aanbouw en een grote tuin met een historisch kapelletje uit de 17de eeuw. De woonst was oorspronkelijk ingedeeld in vier wooneenheden en werd getransformeerd tot een ééngezinswoning. Het historische hoofdvolume werd opgefrist en de historische details werden bewaard.
De aanbouw werd verbouwd tot een strak volume dat de historiciteit complementeert en verheft. Hierbij is de footprint van de nieuwe uitbreiding identiek gebleven als die van de bestaande aanbouw. De extensie, die oorspronkelijk bestond uit een geheel van kleine ruimtes, werd uitgezuiverd tot een L-vorm en werd iets hoger gemaakt om zoveel mogelijk licht en ruimte te creëren. De gevel werd opgetrokken door middel van een houtskeletbouw uit afzeliahout en heeft een sobere elegante uitstraling door haar eenvoudige ritme. Naast het visuele, werd er ook gekozen voor houtskeletbouw omwille van logistieke voordelen: De balken konden gemakkelijk via de buren naar achter worden gedragen, zodat er geen hijskraan nodig was. Ook de snelheid van de opbouw was een voordeel.
Door haar hoogte verbindt de extensie letterlijk en figuurlijk de verschillende ruimtes van het huis, wat ook de verbintenis binnen het gezin ten goede komt. In de dubbelhoge ruimte werd een zwevende mezzanine geïnstalleerd met een bureau en een bijhorende bibliotheek. De deuropening tussen de aanbouw en het hoofdvolume werd vergroot waardoor het daglicht tot in de bestaande woning kan doorstromen en er steeds zicht is op de groene stadstuin. Ook de visuele interactie met de kerktoren en het historisch kapelletje wordt hierdoor versterkt. Het resultaat is een mooie synergie tussen de historische woning en de hedendaagse extensie die met haar rustige openheid een relatie met de groene omgeving aangaat.
Door haar hoogte verbindt de extensie letterlijk en figuurlijk de verschillende ruimtes van het huis, wat ook de verbintenis binnen het gezin ten goede komt. In de dubbelhoge ruimte werd een zwevende mezzanine geïnstalleerd met een bureau en een bijhorende bibliotheek. De deuropening tussen de aanbouw en het hoofdvolume werd vergroot waardoor het daglicht tot in de bestaande woning kan doorstromen en er steeds zicht is op de groene stadstuin. Ook de visuele interactie met de kerktoren en het historisch kapelletje wordt hierdoor versterkt. Het resultaat is een mooie synergie tussen de historische woning en de hedendaagse extensie die met haar rustige openheid een relatie met de groene omgeving aangaat.